>Wat Carine Philipse schrijft, is karakteristiek voor de mystiek. Ze leeft met paradoxen. Ook haar taalgebruik past daarbij, ‘krachtig en broos’.
Aangrijpend dagboek van Carine Philipse - Slijtageslag als bevrijding Recensie in Kerk in Den Haag, februari 2014, door Derk Stegeman
Met Jij zingt in mij Jouw naam vertrouwt Carine Philipse haar mystiek dagboek toe aan de openbaarheid. Na een intense Godservaring begin 2003 geeft zij zich over aan God. Of liever: het dagboek bevat de neerslag van haar worsteling om tot die overgave te komen.
Momenten van intens geluk en volledige overgave wisselen af met perioden van pijn, eenzaamheid en doodsangst. Philipse heeft opgeschreven wat haar overkomt. Eenvoudig, eerlijk, zonder opsmuk of poeha. Naast beschrijvende en beschouwende teksten bevat het dagboek poëtische passages: gebeden, gedichten, lof- en liefdesliederen.
Het is een aangrijpend en authentiek dagboek, waarin Philipse haar desintegratieproces beschrijft. Is haar situatie door ziekte en verkeerde medicatie al kwetsbaar, het mystieke proces ontregelt haar nog meer. Als zelfredzaam individu gaat ze eraan onderdoor, voor haar ego blijkt het een slijtageslag.
Maar dit ‘afsterven’ is tegelijk een bevrijding: “Jij hebt me van mezelf bevrijd. Ik ben gestorven en opgegaan in Jou.” Juist die paradox is karakteristiek voor de mystiek. “Jij, die mijn leven afbreekt zoals het was en het volkomen omver gooit, bent ook de enige die mij kan opvangen en mij naar mijn bestemming kan dragen.” Krachtig en broos is het beeld waarmee Philipse de ervaring beschrijft, “dat God zich in mij uitstortte als in een schaal die zelf steeds dunner werd.” Later: “Ik ben alleen nog maar een dunne schaal. Bijna niets meer.” Die schaal is de vorm van ons bestaan, maar in wezen zijn wij vol-ledig één met Hem.
Passiviteit
Philipse ervaart hoe haar leven afbrokkelt, en daarin wordt teruggebracht tot de essentie, tot God. Kenmerkend is de ervaring van overweldigende passiviteit.
“Mensen denken vaak dat ze zichzelf moeten loslaten, maar zo werkt dat helemaal niet. God trekt je naar zich toe en dat maakt dat je de greep op jezelf verliest en dus loslaat. Maar dat doe je helemaal niet zelf. Dat kun je ook niet. Je kunt alleen maar meegeven, God laten gebeuren.”
Van alle religieuze ervaring is de mystiek een vorm van radicale overgave en eenwording met God, waarbij de contouren van de persoonlijkheid vervagen of verzengen. Als gebeuren tussen God en mens onttrekt mystiek zich aan vertrouwde godsdienstige kaders (kerk, ambt, geloofsleer). Zo ook de mystiek van Philipse. Inhoudelijk komt de ‘boodschap’ van haar dagboek hierop neer: “God houdt van ons precies zoals we zijn.”